Op Saterdag 24 Augustus, in die dorp Zvizzhi, Kaluga-streek, het die opening van die ArchKuznitsa-fees plaasgevind. Deelnemers het 12 kunsvoorwerpe van metaal aangebied, wat die tema voorgestel het wat deur die kurators voorgestel is - 'Russiese kosmisme'.
Petr Vinogradov en die Pro. Dvizhenie-projek hou die ArchKuznitsa-fees vir die tweede keer. In 2010 was die 'yster-eksposisie' in Ulyanovsk geleë, en nou beset dit die gebied van die voormalige masjienoperateur se erf in die dorpie Zvizzhi naby Nikola-Lenivets. Die kurators van die fees het die tema bedink, en Nikolai Polissky het die ideologiese inspirator geword. Nikola-Lenivetsky Art Park het die "Arkhkuznitsa" genooi, gehelp met die organisasie en materiaal van hulle voorsien - aangesien daar nie net hout nie, maar ook metaal in Nikola-Lenivets.
Daar moet op gelet word dat die tema net drie weke voor die opening van die fees gebore is. Daarom, soos die organiseerders erken, het hulle self nie heeltemal geweet wat 'Russiese kosmisme' was en hoe om dit in artistieke en abstrakte vorm uit te druk nie. Projekte is onderweg uitgevind in die proses van implementering. Die meeste deelnemers het nog nooit vantevore met metaal gewerk nie; hulle het ter plaatse gestudeer. In parallel het die Pro. Dvizhenie-projek 'n reeks lesings georganiseer oor die filosofie van die Russiese kosmisme en 'n reeks meesterklasse oor die werk met metaal. Alles het reggekom: 12 metaalvoorwerpe, verspreid tussen die staatsplaasruïnes, net soos stukke van 'n baanstasie. Soos die organiseerders sê, is die huidige "Arkhkuznitsa" 'n weerspieëling van die kosmiese verlede van ons land.
Ons bied 'n gedetailleerde toer deur die feesterrein met kommentaar van die outeurs van die voorwerpe.
"Ster"
Skrywer: Evgeny Zhelvakov. Deur Peter Vinogradov:
'Dit is 'n baie reglynige voorwerp - 'n ster wat uit die lug op die aarde val. Bedags is dit hard metaalagtig, en snags word dit danksy die verligting robyn van kleur - soos die Kremlin-sterre. In hierdie projek is ons natuurlik ironies. Ek is self van nature 'n imperialis en het as kurator probeer verseker dat ons hele fees ooreenstem met hierdie keiserlike sentimente. Die vyfpuntige ster is 'n simbool van die Sowjet-land, wat voor ons oë verbrokkel het. Dit is 'n herinnering aan die verlede waarin satelliete en vuurpyle in die ruimte gelanseer is, en elke keer was dit 'n gebeurtenis vir die land. '
"Kosmiese viltstewel"
Ivan Maksimov, Alexey Loptev, Anna Smirnova:
'Voorheen was daar 'n vuurpyl op die speelterrein in elke Sowjet-binnehof. Ons het ook besluit om 'n vuurpyl te maak, maar in die vorm van 'n viltstewel. Ons het die antieke Russiese argetipe gebruik, wat ons besluit het om die ruimte in te stuur. Russiese kosmisme is Tsiolkovsky en Fedorov. En hulle het 'n interessante en ietwat eksentrieke idee gehad dat u hul vaders moet opwek en hulle die ruimte in moet stuur. My pa was 'n argitek, my oupa was 'n sweiser en my oupagrootjie was 'n veller. Metaforiese opstanding van ons vaders, het ons 'n ruimtetuiglaars gemaak - 'n argitektoniese en artistieke voorwerp wat geskep is deur sweiswerk. '
"Vlieënde piering"
Svetlana Mamchur, Vasily Tatarsky:
'Daar is verskeie weergawes van die oorsprong van hierdie voorwerp. Een daarvan is dat die vreemdelinge, nadat hulle die aarde besoek het, verskillende voorwerpe gekopieër het, insluitend potte en lepels. Maar sonder om dit vir hulle te gebruik, gooi hulle hulle terug op die grond. Die swart blokkie in die vorm van 'n pan is 'n boodskap uit die ruimte wat ons nog nie oopgemaak het nie. Maar ernstig, ons uiteensetting is 'n reaksie op die verbruikersamelewing. Ons eet om te lewe, nie om te eet nie. '
"DNA"
Nika Petrukhina, Vasily Tatarsky:
'Die spiraal is die simbool van die heelal. Die tema van die Russiese kosmisme raak ook die tema van transformasies, daarom kan ons objek beskou word as 'n DNA-spiraal, wat in die heelal was en in 'n komplekse en abstrakte vorm omskep is. Dit is 'n taamlik ingewikkelde ontwerp; die spanningshoeke is presies gekalibreer om balans te bereik. Al sy samestellende elemente bly op 'n afstand en is nie aangetrokke tot mekaar nie, wat die aardse wette kanselleer. '
"Matryoshka"
Ilya Skuratov, Vladimir Treban:
'Ons het 'n vrou geskep, 'n ruimte-matryoshka-kapsule, wat na 'n lang dwaal in die buitenste ruimte na die aarde teruggekeer het. Dit is 'n artefak. Ons het 'n bekende beeld gekies, geïnterpreteer en geometrieseer. Die matryoshka is nog besig om saam te stel, ons het nie genoeg tyd gehad nie, en ons het senuweeagtig met dun en presiese patrone gewerk. Op die oomblik is die krammetjie en twee hoofdele van die struktuur gereed - die kop met 'n oop fontanelle en die heupe. Die finale moet 'n soliede kapsule van yster wees - 'n materiaal wat een van die duursaamste op aarde is. '
"Teleskoop"
Arsenia Novikova, Petr Vinogradov, Yuri Getman, Alexander Yushkevich, Ilya Khvan, Ivan Lebedev:
'Dit is ons kuratoriale eksperiment. Ons het 'n teleskoop in die muur van een van die werkswinkels gesny sodat dit gelyk het of dit die gebou deur en deur sou steek. Ons wou 'n baie plastiese voorwerp skep wat, nadat ons êrens in die ruimte gevlieg het, in ons alledaagse lewe sou uitbars. As ons oor ruimte-argeologie praat, moet ons nie vergeet dat ons self in die sosiale argeologie, op die ruïnes van die land, leef nie. Eens op hierdie plek het trekkers gery en koeie wei, vandag het ons 'n kunsruimte op die ruïnes van die verlede geskep. '
"Satelliet"
Timofey Shapkin, Anatoly Pryakhin, Alan Dzhibilov, Amir Kardanov:
“In 1957 het hierdie satelliet die ruimte in gevlieg, 'n rewolusie rondom die aarde gemaak, en almal het daarvan vergeet. En vandag is hy gevind, en nie oral nie, maar in die Kaluga-streek, in die tuisland van Tsiolkovsky. Tydens sy vlug het die satelliet aansienlik toegeneem, maar dit het dieselfde pragtige gereelde vorm gebly. Ons het dit saamgestel uit plate van gebuigde metaal, dit is 'n spesiale tegnologie. '
"Turbine"
Anna Andronova, Gulnas Khanzafarova, Sergey Romanov. Deur Peter Vinogradov:
'Ons het hierdie voorwerp bymekaargemaak uit geroeste onderdele en wiele van 'n ou trekker. Ons het nadink oor die nuttige en nuttelose op die skaal van die ruimte. Die resultaat is 'n installasie wat die wrak van 'n fantastiese vliegtuig met 'n vleuelfragment uitbeeld. Dit is 'n droom van vlieg, 'n sweempie wetenskapfiksie, wat die algemene feesstemming van realisme verwater. '
"Vuurtoring"
Lydia Lesnyakova, Denis Knyrko, Anya Smirnova, Alexander Yushkevich:
'Dit is ons besinning oor die persepsie van die heelal, die ruimte. Elkeen van ons sien die wêreld op sy eie manier raak. Ons voorwerp is 'n prisma waardeur ons na die heelal kyk. U kan die piramide binnegaan en na die lug kyk deur die spieëls wat aan die bokant aangebring is. Daarbenewens het ons 'n labirint gemaak waar elkeen sy eie roete, in- en uitgang kan vind. Dit is 'n simbool van die soeke na u heelal. '
"Stella tot Russiese kosmisme"
Anatoly Pryakhin, Alan Dzhibilov, Amir Kardanov:
'Die universele vuurpyl is van hooi gemaak. Die tema het geklink soos 'Russiese kosmisme', en ons het besluit om op die woord 'Russies' te fokus en die mees outentieke materiaal te kies wat die gees van Rusland weerspieël. Terselfdertyd wou ons hê dat die hooi moes dryf, en daarom het ons probeer om dit van die grond af te skeur. Ongelukkig het die swaartekragte oorgeneem en die fragmente van ons vuurpyl het redelik chaoties op die grond geval. Maar op enige oomblik kan die skip saamgestel word en na die ruimtereis gestuur word. '
"Antenne"
Andrey Sarom, Alexey Bachinsky:
'Dit is 'n trap na die hemel en terselfdertyd 'n antenne wat 'n verbinding met die ruimte skep. Hoe hoër u gaan, hoe moeiliker die pad, die trappe van die trap word nouer en daar is al hoe minder suurstof. Maar met elke stap beweeg alles aards weg, en 'n persoon beweeg geleidelik na 'n nuwe geestelike vlak wat hom in staat stel om die lug te bereik. Streef na die lug - dit is die filosofie van ons projek. En selfs al is die trap van aardse geroeste rommel gemaak, kan dit ook trappe word wat ons nader aan die ruimte bring. '
Die uitslag van die fees word deur die kurator Petr Vinogradov opgemerk:
“In ons projek wou ons terugkeer na die onverdiende vergete onderwerp van ruimte. Die fees is gehou onder die vaandel van 'Russiese kosmisme'. Ek kan nie sê dat alles suksesvol was nie, tot dusver is dit slegs 'n wenk vir die bekendmaking van 'n onderwerp wat baie oppervlakkig in die kuns beskou word, en natuurlik nie Malevich met sy "Black Square" nie. Vandag word die onderwerp van kosmisme aktief deur Nikolai Polissky ondersoek. Onthou sy werke - "Universal Mind", "Large Hadron Collider", "Beaubourg". Hulle is almal 'n bietjie vreemd. Polissky het voorgestel dat ons ook op hierdie gebied eksperimenteer. Aanvanklik wou ons konsentreer op ruimte-argeologie, maar toe is 'n meer spesifieke formulering gevind met verwysing na Russiese bodem - "Russiese kosmisme". Die Russiese man het nog altyd na die hemel gestreef. Dit is in ons tradisies, kultuur, geloof: die opstanding van die siel, die drie-eenheid van God. Daarbenewens wou ons u herinner aan die Sowjet-era - die tyd toe 'n Russiese man die eerste keer die ruimte in gevlieg het, en elke seun daarvan gedroom het om 'n ruimtevaarder te word. Dit was die Russiese volk wat die droom van die buitenste ruimte vir die mensdom gegee het. Maar vandag is daar geen droom meer nie. Die plastiekwêreld wen.
Ons het hierdie geleentheid al lank beplan, maar ons het nie die lokaal of die fondse gehad om dit te hou nie. Nikolai het aangebied om saam te werk. Die idee het ontstaan om die gebied van "Mehdvor" in Zvizzhi te omskep in 'n permanente sone vir skrynwerk- en slotmakerswerkswinkels. En "Arkhkuznitsa" sou die eerste loodsprojek wees. Ons het 'n kompetisie aangekondig vir 'n projek vir die heropbou en verbetering van die gebied in Zvizzhi. Die kompetisie was nie baie suksesvol nie, maar volgens die uitslae kon ons besluit oor die samestelling van die deelnemers aan die fees. Die meeste van hulle is kunstenaars en ontwerpers, en dit blyk dat hierdie projek meer kunstig as argitektonies was. Letterlik drie weke voor die opening is 'n onderwerp gevind, lesings en meesterklasse gehou, alle voorwerpe is uitgevind en geïmplementeer. Die werk het sonder ophou aangehou.
Wat die toekoms van "Arkhkuznitsa" betref, was dit die tweede en waarskynlik die laaste fees. Ons beplan nie om dit in die toekoms te hou nie. Daar sal egter beslis nog nuwe en interessante projekte wees. Vandag word ons aangebied om die kurators van die webwerf in Zvizzhi te word. Dit alles word bespreek. Maar ons hou daarvan om met Archpolis te werk, en die platform het perfek gewerk. Nikolai Polissky nooi ons om ander gebiede te verken, byvoorbeeld Jekaterinburg of Perm, waar daar baie vernietigde nywerhede is, om kunsruimtes in die omgewing te skep met behulp van bestaande voorwerpe. Ons is van plan om die voorwerpe wat binne die raamwerk van Arkhkuznitsa geskep is, te versprei: iets sal deur ons maat Hilti geneem word, en ons sal iets aan Kaluga stuur. Die voorwerpe sal lewe, en die gebied sal ontwikkel”.
